Gigaton: Pearl Jam’s Triumph | Album Review

Θα αρχίσω ξεκαθαρίζοντας πως δεν είμαι αντικειμενικός. Οι Pearl Jam ήταν, είναι και θα είναι για πάντα η αγαπημένη μου μπάντα.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως μου αρέσουν το ίδιο όλα τα άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει. Ειδικά μετά το “avocado” άλμπουμ του 2006 θεωρώ πως ήταν σε μια flat πορεία, με τα “Backspacer” και “Lightning Bolt” να ξεχνιούνται μάλλον γρήγορα.

Αυτό που πάντα κρατούσε ζωντανή την σπίθα, κατά τη διάρκεια των 30 χρόνων ζωής της μπάντας, ήταν η ιδιαίτερη σχέση τους με τους fans και οι εκπληκτικές τους ζωντανές εμφανίσεις ικανές ώστε να χαρακτηρισθούν από πολλούς ως “the greatest touring band in rock and roll”. Αρκεί όμως μόνο αυτό?

Την απάντηση στο ερώτημα δίνει το “Gigaton”.

Από το εναρκτήριο κιόλας “who ever said”, που ξεσπά σαν τυφώνας από τα ηχεία μας, φαίνεται πως οι Pearl Jam θέλουν να ακουστούν, έχουν νέες ιδέες και την ορμή για να μας τις μεταδώσουν. Whoever said “It’s all been said” gave up on satisfaction.

Η κλιματική αλλαγή και οι συνέπειες της στην ζωή μας και στον πλανήτη αποτελούν τον θεματικό πυρήνα του δίσκου. Ο προβληματισμός για το μέλλον καθώς και οι πολιτικές του “απόλυτου εχθρού” Trump αποτελούν πηγή έμπνευσης και δημιουργίας για τα 12 τραγούδια του δίσκου και προσδίδουν μια ιδιαίτερη ενέργεια σε όλα τα επίπεδα.   

Μουσικά, θα τολμούσα να κατατάξω το Gigaton ως φυσική συνέχεια του “Vitalogy” (αν και 26 χρόνια μετά), πλάι σε δίσκους όπως το “No Code” και το “Yield”. Μπορούμε να αναφερθούμε στα τραγούδια ένα προς ένα, να ανακαλύψουμε επιρροές, να κάνουμε συγκρίσεις με τα παλιά, να επιχειρηματολογήσουμε όμως θεωρώ πως έτσι χάνουμε την ουσία. Ο νέος δίσκος είναι πάνω από όλα μια “δήλωση” της μπάντας. Είμαστε εδώ μετά από 30 χρόνια πορείας στο χώρο, έχουμε νέες ιδέες, έμπνευση, άποψη και την ενέργεια να εκφραστούμε μέσα από ένα στούντιο άλμπουμ, απολαμβάνοντας κάθε μεγάλη ή μικρή στιγμή της διαδικασίας.

Σίγουρα το “Gigaton” δεν είναι το άλμπουμ που θα αλλάξει την ιστορία της μουσικής, ούτε μπορεί να συγκριθεί με τα 3 πρώτα άλμπουμ της μπάντας. Είναι όμως ένας δίσκος “που μεγαλώνει μέσα σου” μετά από κάθε άκουσμα, ένα κορυφαίο δείγμα επιδραστικής rock and roll μουσικής for the masses που επαναφέρει τους Pearl Jam στο προσκήνιο.

Pearl Jam – Gigaton Track List

1. “Who Ever Said”

2. “Superblood Wolfmoon”

3. “Dance of the Clairvoyants”

4. “Quick Escape”

5. “Alright”

6. “Seven O’Clock”

7. “Never Destination”

8. “Take The Long Way”

9. “Buckle Up”

10. “Come Then Goes”

11. “Retrograde”

12. “River Cross”

https://pearljam.com/

Night Knight | Ο χαμένος μας ενθουσιασμός

Είναι παιδί της νύχτας αλλά νοιώθει και λίγο Δον Κιχώτης. Φοράει τα πέτσινα και την περικεφαλαία (σήμα κατατεθέν) και έρχεται από το παρελθόν να επαναδιεκδικήσει αυτά που χάσαμε στην πορεία. Είναι ο Ιππότης της Νύχτας (Night Knight) και είναι εδώ για να μας θυμίσει τα βασικά στοιχεία που μας έκαναν εξ αρχής να αγαπήσουμε τη rock μουσική.

Μιλάμε φυσικά για το νέο project του Σεραφείμ Γιαννακόπουλου, drummer των Planet Of Zeus, που ήρθε να ταράξει τα νερά στην ήδη αγριεμένη θάλασσα της εγχώριας ανεξάρτητης σκηνής. Γεμάτος εμπειρίες και παραστάσεις αλλά και μουσικά απενοχοποιημένος ο πολύπειρος μουσικός αποφάσισε να εκφραστεί δημιουργικά μέσω του ισχυρά συμβολικού Night Knight. Συγκέντρωσε τραγούδια που είχε γράψει στο παρελθόν αλλά δεν είχαν βρει τη θέση τους σε κάποιο από τα άλμπουμ των συγκροτημάτων που ο ίδιος συμμετείχε, κλείστηκε στο studio και ηχογράφησε το ντεμπούτο “God Is A Motherfucker”.

Στα 11 τραγούδια του “ξετυλίγονται” διαφορετικές ιστορίες και εκφράζονται χωρίς ίχνος ντροπής όλες οι επιρροές του καλλιτέχνη, με ένα τρόπο ρομαντικό και απόλυτα ειλικρινή. Τόσο που μας αγγίζει μέχρι τα βάθη της (rock) ψυχής μας!
Ακόμα θυμάμαι τον ενθουσιασμό μου όταν πρωτοάκουσα πριν από λίγο καιρό το εκπληκτικό “Set it on fire” ή την ομορφιά του “Us”! Και κάθε νέο τραγούδι που άκουγα μεγάλωνε την ανυπομονησία μου για το επόμενο καθώς και την έκπληξη μου για την ποιότητα των συνθέσεων.

Η άψογη παραγωγή βοηθά να κατανοήσεις καλύτερα όλα αυτά που είχε στο μυαλό του ο μαυροφορεμένος  Ιππότης και σε ταξιδεύει ανάμεσα στις δεκαετίες που έχουν χαρακτηρίσει τη μουσική μας ταυτότητα. Κλασσικές rock φόρμες, κιθαριστικά 90’s ξεσπάσματα, επικά 80’s ρεφραίν, blues πινελιές και art αισθητική είναι μερικά μόνο από τα συστατικά που αναμιγνύονται αριστοτεχνικά και κάνουν τόσο ξεχωριστό το βλάσφημο “God Is A Motherfucker”.
Σε αυτές τις περιπτώσεις τα πολλά λόγια είναι περιττά και είναι προτιμότερο να μιλήσει η μουσική.

“Turn the radio on and listen to that sound
Plastic songs written by children, who don't frown
Is this place the world, that we all had in mind
Why don't we destroy it and take what's ours back

Set it on fire”

*Στην εισαγωγή δανειζόμαστε λόγια του ίδιου του Σεραφείμ από την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσε στη Τόνια Πετροπούλου για το Rocking.gr
http://www.rocking.gr/interviews/Sunenteuksi-Night-Knight/24446/

**Αν και ξεκίνησε ως ένα προσωπικό project, οι Night Knight είναι πλέον μπάντα καθώς όπως αποδείχθηκε ο Ιππότης της Νύχτας “στοίχειωνε” και τις ζωές των Μανόλη Γιαννίκιου (Whereswilder), Στέλιου Προβή (Planet of Zeus) και Μηνά Λιάκου.

https://thenightknight.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/nightknightband
https://twitter.com/nightknightband

Lunar Operator | Οι Woolbear μιλούν στο SSWL για την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά

Οι Woolbear είναι μια νέα, πενταμελής μπάντα από την Θεσσαλονίκη. Αγαπάνε τους Moderat αλλά ταυτόχρονα ακούνε με τρέλα Foals. Ο ήχος τους είναι σύγχρονος, τις περισσότερες φορές αρκετά “εσωτερικός” και θα λέγαμε ότι ακροβατεί μεταξύ electronica και alternative με έντονη τάση πειραματισμού.

Το ντεμπούτο άλμπουμ τους είναι έτοιμο (την παραγωγή και τη μίξη έχουν αναλάβει οι ίδιοι), έχει τίτλο “Lunar Operator” και συνοδεύεται από εξαιρετικό artwork. Την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου θα γιορτάσουν την κυκλοφορία του με ένα μεγάλο Live/Party στη Μαύρη Τρύπα, στα Λαδάδικα.

Για όλα αυτά μιλήσαμε με τα παιδιά σε μια πολύ ενδιαφέρουσα, θέλουμε να πιστεύουμε, συνέντευξη.

SSWL:  Τι σημαίνει το όνομα σας?

Woolbear:  Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερα φοβερή ιστορία πίσω από το όνομά μας. Παιδευόμασταν από τότε που σχηματιστήκαμε για το πως θα λεγόμαστε και κατά καιρούς υπήρξαν διάφορες προτάσεις. Η αλήθεια όμως είναι πως η αρκούδα μας κυνηγούσε κι υπήρχε στις περισσότερες από αυτές. Καταλήξαμε στο Woolbear γιατί μας φάνηκε εύηχο κι η google αδυνατεί να βγάλει σωστά αποτελέσματα γι' αυτή τη λέξη, κάτι το οποίο επιδιώκαμε για το όνομα που θα διαλέξουμε, να είναι δηλαδή μοναδικό.

Πως θα περιγράφατε το μουσικό ύφος των Woolbear ?

Τα ακούσματα μας ποικίλουν κι αυτό φαίνεται στη μουσική μας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχει μία σταθερά σε αυτό που κάνουμε. Είμαστε μία τυπική μπάντα όσον αφορά το στήσιμο (φωνές,κιθάρες, synthesizers, μπάσο, drums), χαρακτηριστικό μας όμως είναι ότι χρησιμοποιώντας αυτά τα όργανα, κάνουμε μία τελείως διαφορετική μουσική απ' αυτή που περιμένει ν' ακούσει κανείς. Θα λέγαμε πως το ύφος μας είναι ηλεκτρονικό, αλλά όταν ακούς αυτόν τον όρο, το μυαλό σου πάει κατευθείαν στην EDM, κάτι που απέχει πολύ από αυτό που κάνουμε. Από την άλλη, παρόλο που ο ήχος μας είναι αρκετά καθοδηγούμενος από τις κιθάρες, δύσκολα θα έλεγε κανείς ότι παίζουμε rock, ίσως είμαστε στα όρια του experimental/alternative.    

Ποια είναι η θεματολογία των τραγουδιών σας?

Μιλάμε για όνειρα(από  αυτά που βλέπουμε όταν κοιμόμαστε), πράγματα που μας απασχολούν καθημερινά κι όχι απαραίτητα σοβαρά και καμιά φορά γράφουμε σενάρια Χόλυγουντ.

Ξέρω ότι όλοι συμμετείχατε σε άλλες μπάντες πριν. Θεωρείτε τους Woolbear ως φυσική εξέλιξη των προηγούμενων δουλειών σας ή σαν κάτι εντελώς νέο?

Θα λέγαμε πως κατά κάποιο τρόπο και τα δύο. Στο παρελθόν έχουμε συνεργαστεί μεταξύ  μας είτε για να γράψουμε μουσική είτε για να ηχογραφήσουμε είτε για να μιξάρουμε, κι έχουμε παίξει κι αρκετά live μαζί. Οπότε το ότι τον τελευταίο χρόνο έχουμε μαζευτεί και κάνουμε μουσική οι πέντε μας, μας φαίνεται πολύ νορμάλ. Από την άλλη οι Woolbear είναι κάτι τελείως διαφορετικό από αυτά που έχουμε κάνει ως τώρα. Σίγουρα φταίει η μουσική που γράψαμε και παίζουμε γι' αυτό, αλλά κι ο τρόπος που δουλέψαμε αυτή  τη φορά, μόνοι μας στο στούντιο μας, είναι κάτι που το κάνει μοναδικό.

Δε θα σας ρωτήσω για επιρροές, θα ήθελα όμως να μου πείτε ποιες νέες μπάντες/καλλιτέχνες ακούτε και έχετε ξεχωρίσει

Τα πρώτα ονόματα που μας έρχονται στο μυαλό είναι οι Moderat, Zero 7, Jon Hopkins, Alt-j, Foals, James Blake.

Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από το επερχόμενο πρώτο άλμπουμ?

Το σημαντικότερο για εμάς είναι να δείξουμε τη μουσική μας, συνεπώς αυτό που μας νοιάζει είναι να φτάσει στα αυτιά του κόσμου, είτε μέσω ίντερνετ είτε μέσω live εμφανίσεων.

Θα κυκλοφορήσει μέσω κάποιου Label ή θα είναι δική σας παραγωγή?

Αυτόν τον καιρό  είμαστε στη διαδικασία της αναζήτησης. Έχουμε έρθει σε επαφή με κάποιες εταιρείες, εγχώριες και μη, χωρίς να έχουμε κατασταλάξει κάπου. Η αλήθεια είναι πως παρόλο που τα πράγματα πλέον ευνοούν συγκροτήματα και καλλιτέχνες σαν κι εμάς μέχρι ένα βαθμό, η εκπροσώπηση από κάποιο label μπορεί να σε μπουστάρει ακόμα παραπέρα, εκτός κι αν είσαι οι Radiohead που μπορείς να τα βγάλεις πέρα και μόνος σου άνετα.

Ανυπομονείτε για τη live παρουσίαση του στη Μαύρη Τρύπα?  Πως το έχετε ονειρευτεί?

Από τον Ιανουάριο του 2014 που είμαστε μαζί σαν μπάντα, έχουμε περάσει τον περισσότερο χρόνο μας κλεισμένοι στο στούντιο μας, δουλεύοντας. Το γεγονός ότι τα πράγματα έχουν αρχίσει να φτάνουν στο τέλος (όσον αφορά το κομμάτι της προετοιμασίας), και το ότι εμείς είμαστε πλέον σε θέση να παρουσιάσουμε στον κόσμο και τους φίλους μας τη δουλειά που κάναμε όλον αυτόν τον καιρό, μας χαροποιεί ιδιαίτερα. Επιπλέον έχουμε φροντίσει να κάνουμε τη βραδιά ακόμα πιο σπέσιαλ, καθώς θα μοιραστούμε τη σκηνή μαζί με τους Brightside κι αφού τελειώσει η συναυλία, θα ακολουθήσει το εορταστικό after party.

Ίσως είναι νωρίς αλλά ποια είναι τα σχέδια σας για το μέλλον? Περισσότερες συναυλίες? Κάποιο video? Τι να περιμένουμε από τους Woolbear μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ?

Η αλήθεια είναι πως πέρα από το mastering, όλα τα υπόλοιπα πράγματα για τη δημιουργία αυτού του άλμπουμ, τα έχουμε αναλάβει αποκλειστικά εμείς. Έχουμε κάνει τις ηχογραφήσεις, την παραγωγή, τη μίξη ακόμα και το artwork. Οπότε το focus όλον αυτόν τον καιρό ήταν αλλού, και δυστυχώς δεν προλάβαμε να κάνουμε όλα τα πράγματα που θέλαμε και θέλουμε. Τον τελευταίο καιρό το focus μας είναι η παρουσίαση του "Lunar Operator", αλλά η ιδέα για βίντεο υπάρχει πολύ καιρό τώρα και φανταζόμαστε πως θα είναι από τα πρώτα πράγματα που θα κάνουμε το 2015. Επίσης έχουμε γράψει καινούρια κομμάτια και σίγουρα θα κάνουμε μια απόπειρα για να ηχογραφήσουμε κάποια από αυτά.

Θεσσαλονίκη, Αθήνα ή εξωτερικό?

Η Αθήνα σίγουρα έχει ένα κλίμα το οποίο ευνοεί τα καλλιτεχνικά δρώμενα πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη πόλη στην Ελλάδα, κι ίσως δεν έχει να ζηλεψει και τίποτα από άλλες μεγαλουπόλεις της Ευρώπης. Δε λέμε ότι στη Θεσσαλονίκη είναι τόσο χάλια τα πράγματα, αλλά από άποψη πληθυσμού και μόνο καταλαβαίνει κανείς για πιο λόγο αυτό το πράγμα αληθεύει. Αν όμως πρέπει να διαλέξουμε ένα από τα 3, και θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε μία βιώσιμη από τη μουσική μας ζωή στην Ελλάδα(όχι στο κοντινό μέλλον τουλάχιστον), γι' αυτό κι η απάντησή μας είναι εξωτερικό.

Αφού σας ευχαριστήσω πολύ για την κουβέντα μας, μια τελευταία ερώτηση. Πότε θα έχουμε την ευκαιρία να σας δούμε ζωντανά, εδώ στην Αθήνα?

Θέλουμε να κατέβουμε πάρα πολύ στην Αθήνα. Δε θυμόμαστε να έχουμε έρθει για live και να μην έχουμε περάσει σούπερ. Σίγουρα θα είναι κι αυτό ένα από τα πρώτα πράγματα που θα φροντίσουμε να κάνουμε το 2015.

WOOLBEAR "Lunar Operator" live παρουσίαση δίσκου

+guests: BRIGHTSIDE.

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου στη Μαύρη Τρύπα (Βάιου 5, Λαδάδικα)

Ώρα Έναρξης: 21.30

Είσοδος: Ελεύθερη

Την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου, στη Μαύρη Τρύπα στα Λαδάδικα, οι Woolbear γιορτάζουν την επίσημη κυκλοφορία τους ντεμπούτου τους “Lunar Operator”. Συνδυάζοντας στοιχεία από electronic, expertimental αλλά και alternative rock θα παρουσιάσουν για πρώτη φορά ζωντανά το ολοκαίνουριο άλμπουμ τους.

Μαζί τους θα είναι κι οι BrightSide., που με τον χαρακτηρηστικό indie / post punk ήχο τους, μετράνε πολλά live σε όλη την Ελλάδα. Το προγραμμά τους θα περιέχει κομμάτια από παλιές δισκογραφικές τους δουλειές, αλλά και καινούρια από τo επερχόμενο άλμπουμ τους. Θα ακολουθήσει after party.

WOOLBEAR

Οι Woolbear είναι ένα πενταμελές σχήμα από τη Θεσσαλονίκη που δημιουργήθηκε στις αρχές του 2014 από μέλη των “Grain of Sense” και των “Vipervikings”. Ισορροπώντας ανάμεσα στην ηλεκτρονική μουσική και την alternative rock, οι Woolbear εμφανίζονται με μια ιδιαίτερη σύνθεση αποτελούμενη από δύο φωνές, πληθώρα synthesizers, ηλεκτρικές κιθάρες, μπάσο, ηλεκτρονικά τύμπανα και drum machines.

Στο πρώτο τους άλμπουμ “Lunar Operator”, την παραγωγή και τη μίξη ανέλαβαν οι ίδιοι, συνδιάζοντας funky κιθάρες, επιβλητικά basslines και τύμπανα που συμπληρώνονται με ηλεκτρονικά micro beats και ζεστά synthesizers. Αντλώντας επιρροές από ένα μεγάλο φάσμα ειδών μουσικής και καλλιτεχνών, όπως οι Radiohead, Moderat, Gorillaz, Foals, Pink Floyd, Metronomy, Beatles, καταφέρνουν να δημιουργήσουν ένα ατμοσφαιρικό αλλά ταυτόχρονα έντονο δίσκο με σύγχρονο ήχο και vintage αισθητική.

Links:

http://woolbear.com

http://facebook.com/woolbearband

http://soundcloud.com/woolbear

http://twitter.com/woolbearband

Massive Attack | Gaza statement at Longitude Festival

Whereswilder | In The Sky With Diamonds

3 είναι τα πράγματα που μας εντυπωσίασαν εξ αρχής σχετικά με τη νεοεμφανιζόμενη Αθηναϊκή μπάντα των Whereswilder.

Το όνομα τους. Εμπνευσμένο από την αγαπημένη σειρά παιδικών βιβλίων “Where’s Wally?” του βρετανού εικονογράφου Martin Handford μας θυμίζει πολύ ευχάριστες προσωπικές στιγμές.

Τα γραφιστικά τους. Πολύ ωραία αισθητική, απόλυτα ταιριαστή με το ύφος της μπάντας δείχνει ότι τα παιδιά έχουν ψαχτεί αρκετά και ότι κάνουν προσεγμένες κινήσεις για να τραβήξουν την προσοχή μας. Επίσης για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο μας θυμίζουν τα έργα του μεγάλου Kozik.

Το “Snow”. Το πρώτο δείγμα μέσα από την επερχόμενη δουλειά τους ξεκινά σαν ένας καταιγιστικός stoner ύμνος ώσπου λίγο μετά το πρώτο λεπτό ο ηχητικός τοίχος που έχουν δημιουργήσει rhythm section και κιθάρες αργοσβήνει και αφήνει τη θέση του σε μια πανέμορφη ψυχεδελική a la Beatles μελωδία. Πραγματική αποκάλυψη.

Οι Whereswilder (Βασίλης Νησσόπουλος, Γιάννης Ράλλης, Γιώργος Αναγνωστόπουλος, Μανώλης Γιαννίκιος) αγαπούν τον ψυχεδελικό ήχο των 60’s και δε το κρύβουν. Είναι μάλιστα ευκαιρία, σε μια περίοδο που η neo-psychedelia (όπως εκφράζεται από μπάντες σαν τους Tame Impala ή τους Pond) είναι στην επικαιρότητα, να γίνουν ευκολότερα ευρύτερα γνωστοί με τη μουσική τους (ακούτε εσείς τα λαγωνικά των δισκογραφικών??).

Τα παιδιά έχουν ήδη ηχογραφήσει το υλικό για τον πρώτο τους δίσκο, σε παραγωγή Άλεξ Μπόλπαση και αν όλα πάνε καλά θα τον δουν να κυκλοφορεί μέσα στην άνοιξη του 2014. Επέλεξαν μάλιστα στο στούντιο να κυριαρχεί η αίσθηση του live γεγονός που έχει προσδώσει στον ήχο τους μια παλιομοδίτικη αισθητική. Κάτι που γίνεται εύκολα αντιληπτό στο “Snow”.

Σχετικά links:

Youtube link:  http://www.youtube.com/watch?v=Uu0WBrFhvRI

Soundcloud:  https://soundcloud.com/whereswilder
Fb Page:  https://www.facebook.com/whereswildergr

Εδώ οι Whereswilder μιλούν στη Μαριαλένα Γούσιου, στο rockinathens.gr

http://www.rockinathens.gr/?p=36887

The Afghan Whigs | Επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος

Είναι γνωστή η αγάπη του Greg Dulli για τις αστυνομικές νουβέλες και τα φιλμ noir. Ο εμβληματικός frontman και η υπόλοιπη συμμορία των Afghan Whigs επιστρέφουν στο τόπο του εγκλήματος (Sub Pop) και είναι έτοιμοι να κυκλοφορήσουν τον πρώτο τους δίσκο εδώ και 16 χρόνια, από το “1965”. Θα έχει τίτλο “Do To The Beast” και θα κυκλοφορήσει από την Sub Pop 14,15 Απριλίου.

Δεν έχει διαρρεύσει κάτι για τα τραγούδια ή τη θεματολογία του άλμπουμ αλλά είμαστε αρκετά σίγουροι ότι κυρίαρχο στοιχείο θα αποτελεί για μια ακόμα φορά η μάχη καλού –κακού, μέσα από νυχτερινές ιστορίες γεμάτες πόθο, αμαρτία, ποτό, τσιγάρα και μυστήριους χαρακτήρες.

Όσο για τη μουσική, το φανταζόμαστε σαν μια πιο κιθαριστική μορφή των Twilight Singers (άλλο αγαπημένο project του Greg Dulli), χωρίς φυσικά να λείπουν τα soul στοιχεία που έχουν χαρακτηρίσει τον ήχο των Afghan Whigs όλα αυτά τα χρόνια.

Μέχρι να έχουμε κάτι πιο χειροπιαστό και κάποιο δείγμα μέσα από “Do To The Beast” ας θυμηθούμε κάτι από το "Congregation", το τελευταίο άλμπουμ που κυκλοφόρησαν ως μέλη της Sub Pop το 1992. Την εποχή που άνθιζε η grunge και λίγο πριν κυκλοφορήσουν το αριστουργηματικό "Gentlemen".

S.S.W.L’s Best Local Albums of 2013

Στα εγχώρια μουσικά δρώμενα, είναι πολύ σημαντικό ότι σε περίοδο βαθιάς ύφεσης (οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής, πολιτιστικής) παρατηρείται μια δημιουργική έξαρση. Υπάρχουν πολλές μπάντες με φρέσκο ήχο και ιδέες που κυκλοφορούν πολύ ενδιαφέρουσες δισκογραφικές δουλειές, σε σημείο τέτοιο ώστε να υπογράφουν με εταιρείες στο εξωτερικό και να πραγματοποιούν περιοδείες σε Αμερική και Ευρώπη. 

Υπάρχουν χώροι που φιλοξενούν νέα συγκροτήματα στην σκηνή τους, ενώ ιντερνετικά ραδιόφωνα, έντυπα και blogs στηρίζουν και προβάλουν τη δουλειά τους. Δημιουργείται έτσι ξανά μια δυνατή σκηνή, όπως στα 90s, αυτή τη φορά με ακόμα καλύτερες προοπτικές.

Παρακάτω έχουμε καταγράψει τα ελληνικά άλμπουμ που μας άρεσαν περισσότερο για το 2013. Θεωρούμε ότι και τα 20 είναι εξίσου αξιόλογα ωστόσο για να μη χαθεί η γοητεία που κρύβουν οι λίστες με τα καλύτερα στο τέλος της χρονιάς, τα έχουμε ταξινομήσει από το 1 μέχρι το 20.

1.    Tango With Lions – A Long Walk

2.    The Noise Figures – The Noise Figures

3.    Keep Shelly In Athens – At Home

4.    Lumiere Brother – Twenty One

5.    Larry Gus – years not living

6.    Melentini – Explosions Around, The Desert Inside

7.    Logout – Little Things Buried In Concrete

8.    2L8 – Η Κλωστή

9.    No Clear Mind – Mets

10.  Playground Theory – Speaking Of Secrets

11.  KU – Feathers

12.  The Boy – American Unicorn

13.  Marsheaux – inhale

14.  Jane Doe – The Enormous Head Of King Splendid

15.  The Callas – Am I Vertical?

16.  GAD – End In Tears

17.  Ονειροπαγίδα – Ονειροπαγίδα

18.  Παύλος Παυλίδης & B-Movies – Ιστορίες Που Ίσως Έχουν Συμβεί

19.  May Roosevelt – Μουσική Σε ποίηση Ντίνου Χριστιανόπουλου

20.  Pan Pan – Missing Two Trains On Purpose

Επίσης μας άρεσαν πολύ οι δίσκοι των Joalz, Minor Mine, Bazooka, Playground Noise, Κ. Βήτα, Φανταστικοί Ήχοι  και  ΚΟΡΕ ΥΔΡΟ

το καταπληκτικό “Tightrope EP”  των Expert Medicine (ίσως ότι καλύτερο ακούσαμε το 2013 από εγχώριους καλλιτέχνες)

και τa υπέροχα singles  “What is true” και “Αλκυόνη” των Pop Eye και Πητ Σαν.

Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει από τις ανεξάρτητες δισκογραφικές που στηρίζουν όλες αυτές τις προσπάθειες. Inner Ear, Sonic Playground, The Sound Of Everything και οι νεότερες Puzzlemusik, Pink Motel Records κυκλοφορούν πολύ όμορφες μουσικές και δείχνουν εμπιστοσύνη σε νέες μπάντες και καλλιτέχνες.

Το ίδιο ισχύει και για πολλούς ιντερνετικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, Akoome Web Radio, Flippinradio, Indieground, Intersonik, Poplie, Stardust, Mansta Radio οι οποίοι έχουν ειδικές εκπομπές για την ελληνική σκηνή και φιλοξενούν συχνά νέους αλλά και πιο καταξιωμένους μουσικούς προκειμένου να παρουσιάσουν τη δουλειά τους, αλλά και για τη νεοσύστατη Kontakt Productions η οποία μέσα σε λίγους μήνες έχει κάνει τόσα πολλά πράγματα.  

 Tango With Lions – A Long Walk

Slippery Roads

A Long Walk

News

Rainy Fall

Kite

People Stare

Obituary

Where Heroes Die

Over The Neon Lights

Playground